اینکتاب به اتكاي يافتههاي روانکاوانه و آموزههاي عارفانه، بخش عمدهاي از انگارهها و پیشفرضهای ناهشيارانهی ما را نسبت به دو مقولهی مهم «یادگیری» و « فراموشی» آنچنان دچار فروپاشی و جاگردانی بنيادي میکند که با حيرتي تكاندهنده درمييابيم كه گويا تنها راه یادگیری پايدار چیزها، فراموشكردن عميق آنها، و یگانه طريق فراموشي شديد چیزها، یادآوری عميق آنهاست.
این واگشت وارونه از فرایند یادگیری و فراموشی آنگاه عجيبتر خواهد بود که بدانیم درونمايهي اصلی زندگی ما انسانها در اغلب موارد يا متأثر از آموختههایي است که هرگز به سطح هوشیار (ياد) نمیآیند و یا معطوف به آموزههايي است که همواره در سطح ناهشیار (نهاد) به یاد میآیند!
امتیاز 0 نفر
برای ثبت نظر، ابتدا وارد حساب کاربری خود شوید.